مسئله643: بر کسي که
حج به جا مي‌آورد، واجب است شب يازدهم و دوازدهم و در برخي موارد شب سيزدهم
ذي‌الحجّه را در مني بيتوته کند. يعني در آن سرزمين بماند.
مسئله644: بيتوته در مني بايد با
توجّه و قصد قربت باشد. و عمل واجب خاصّي ندارد، ولي حج‌گزار بايد از اين فرصت‌ها
براي عبادت و ارتباط با خداوند، استفاده کند.
مسئله645: مقدار شب كه حج‌گزار بايد در مني بماند، از اوّل شب تا نصف شب
يا از نصف شب تا طلوع فجر مي‌باشد.
مسئله446: سه‌‌‌گروه واجب است شب‌سيزدهم‌در مني بمانند:
1ـ كساني كه مغرب شب سيزدهم در مني باشند.
2ـ افرادي كه در حال احرام با زن نزديكي كرده‌اند.
3ـ افرادي كه در حال احرام صيد كرده‌اند.
مسئله647: کسي که قبل از مغرب روز دوازدهم از مني کوچ مي‌کند و بعد از مغرب
براي کاري به مني بر مي‌گردد، لازم نيست شب سيزدهم را در مني بماند.
مسئله648: ماندن در مني براي دو دسته لازم نيست:
1ـ كساني كه ماندن در مني براي آنها مشقّت دارد، نظير
بيماران و پرستاران آنها و خدمۀ كاروان‌ها.
2ـ كسي كه تمام شب را در مسجدالحرام مشغول عبادت باشد و
جز عبادت، كار ديگر نكند مگر كارهاي ضروري نظير خوردن و آشاميدن و تجديد وضو.
مسئله649: کسي که شب در مني بيتوته مي‌کند، لازم نيست روز هم در مني بماند، مگر
کسي که صبح دوازدهم در مني باشد که بايد بعد از ظهر کوچ نمايد.
مسئله650: بازگشت از مني در روز دوازدهم بايد بعد از اذان ظهر باشد و خروج قبل
از ظهر از مني جايز نيست. ولي کسي که شب سيزدهم را در مني بيتوته کرده است، مي‌تواند
پيش از ظهر روز سيزدهم از مني خارج شود.
مسئله651: اگر کسي معذور باشد و رمي جمرات سه‌گانه را بعد از بيتوته و در شب
دوازدهم به جا آورد، مي‌تواند همان شب از مني کوچ کند.
مسئله652: اگر كسي سهواً يا جهلاً يا به واسطۀ عذري،
شبها را در مني نماند، حج‌ّ او صحيح است و چيزي بر
او نيست.
مسئله653: اگركسي عمداً شب‌هايي که واجب است در مني بماند را نماند، حج‌ّ او
صحيح است، ولي گناه كرده است و بايد براي هر شبي يك
گوسفند كفّاره بدهد.
مسئله654: حدودي که عامّه براي مني تعيين کرده‌اند، کفايت مي‌کند و لازم نيست
شيعيان در اين امور تحقيق کنند و نبايد به شک يا گمان خود اعتنا نمايند، بلکه اگر
بر فرض نادر يقين به خلاف پيدا کنند نيز همان حدود کفايت مي‌کند.